Paryż 1974. Instytut Literacki. Biblioteka "Kultury", tom 251. 13,5x21,5 cm, str. 323, okładka miękka. Stan bardzo dobry (niewielkie zabrudzenia brzegów stron).
Przełożył Michał Kaniowski. Przedmowę napisał Gustaw Herling-Grudziński.
Wydanie pierwsze.
Michaił Heller (1922-1997) - rosyjski historyk, wykładowca literatury rosyjskiej i historii Rosji na Sorbonie. W latach 1950-1957 przebywał w łagrze sowieckim. Po zwolnieniu w 1957 roku zamieszkał w Warszawie.
"(...) Dwa wątki płyną obok siebie równolegle: przemiany polityczne, społeczne, gospodarcze, ustawodawcze; ich psychologiczne i moralne odbicie w literaturze sowieckiej. Stopniowo z przewodu akademickiego (książka jest zgłoszoną i obronioną na Sorbonie pracą doktorską), ze zwałów cierpliwie przesiewanego i wnikliwie studiowanego materiału, wyłania się to co należy uznać za najwyższe osiągnięcie Hellera: obraz sowieckiego univers concentraitionnaire, opartego na łagrach, na strachu i na kłamstwie świata "cywilizacji więziennej", w którym doszło do sprzężenia, wzajemnej osmozy ofiar i katów, w którym nastąpiła atrofia wrażliwości na represje i niesprawiedliwość (...)." [fragment przedmowy]