Toruń 2005. Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. 16,5x23,5 cm, str. 238, czarno-białe i kolorowe ilustracje w tekście, okładka miękka ze skrzydełkami. Stan bardzo dobry (zapisek numeryczny na str. tytułowej).
Spojrzenie na zagadnienia mody XVI-XVIII wieku poprzez relikty szat grobowych jest nowatorskie nie tylko w materiałach polskich, ale także zagranicznych. Dotychczas wszelkie opracowania kostiumologiczne opierały się na zbiorach muzealnych. Materiały archeologiczne pozwoliły na charakterystykę odzieży w nieco innym ujęciu. Rozpoznajemy w nich szaty noszone przez zmarłego za życia, szaty przysposobione jako ubiór grobowy, tzn. ubiór przerobiony z wcześniej noszonej szaty, jak i szaty uszyte tylko i wyłącznie do grobu. Określenie rodzajów szat na podstawie reliktów wydobytych z grobów wymagało bardzo solidnego przygotowania kostiumologicznego i konserwatorskiego. Autorka na podstawie analiz materiałów muzealnych, ikonograficznych (portrety trumienne, obrazy obyczajowe, nagrobki) oraz dostępnych źródeł pisanych zwróciła uwagę na popełniane dotychczas błędy w datowaniu. (...) Szczególnie interesujące są rozważania na temat stroju narodowego w okresie baroku i szat wzorowanych na modzie zachodnioeuropejskiej. Na przykładzie kolekcji szat toruńskich autorka wskazała na bogate kontakty Torunia ze Wschodem i Zachodem. [z recenzji wydawniczej dr. hab. Jana Wroniszewskiego]