Kraków 1903. Nakładem Wydawnictw Apostolstwa Modlitwy. 17x24,5 cm, str. (4), XX, 388, płócienna oprawa introligatorska. Stan dobry (otarcia oprawy, ubytki płótna w rogach oprawy, pojedyncze drobne przybrudzenia).
W treści: Kościół ma prawo i obowiązek zakazywania niebezpiecznych pism. Kościół zawsze używał swej władzy zakazywania niebezpiecznych książek i pism. Ogólne uwagi o konstytucji "Officiorum ac munderum". Ustawy ogólne o zakazie i cenzurze książek. O zakazanych książkach apostatów, heretyków, innowierców i innych pisarzy. O wydaniach Pisma św. w tekście oryginalnym i w tłumaczeniach starożytnych. O wydaniach Pisma św. w językach nowożytnych. O książkach sprośnych. O niektórych książkach szczególnej treści: paszkwile i pamflety, zabobonne, o nowych objawieniach i nabożeństwach, broniące samobójstwa, rozwodu, pojedynku, sekt masońskich i innych im pokrewnych, wreszcie błędów przez Stolicę Apostolską potępionych. O świętych obrazach i odpustach. O książkach liturgicznych i pobożnych. O dziennikach, czasopismach i periodycznych wydawnictwach. O pozwoleniu na czytanie i przechowywanie książek zakazanych. O wyjawianiu przewrotnych książek. O zwierzchnikach uprawnionych do cenzury książek. O zadaniu cenzorów przy badaniu i ocenie książek. O książkach podlegających cenzurze prewencyjnej. O drukarzach i wydawcach książek. O karach nałożonych na przestępców Ustaw ogólnych. Dodatki: jakie książki i pisma są zakazane, jakie książki lub pisma potrzebują aprobaty kościelnej, pisma imiennie przez Papieży potępione, które jeszcze dziś są zakazane pod karą klątwy.